دلبستگی عبارت است از پیوند عاطفی عمیق که با افراد خاص در زندگی خود ( مادر ) برقرار می کنیم ، به نحوی که باعث می شود وقتی با او تعامل می کنیم ، احساس نشاط و شعف کرده و به هنگام استرس از این که آن ها را در کنار خود داریم ، احساس آرامش می کنیم .
رابطه ی مادر _ کودک مهم ترین رابطه ای است که در رشد شخصیت انسان مورد تاکید اکثر روانشناسان کودک قرار گرفته است .
نوزاد انسان در ابتدا رفتارهای انگیزاننده ای دارد که موجب وابستگی بین او و مادر می شود ، اما این رفتارها بیشتر معطوف به رفع نیازهای اولیه و بقا و برای وابستگی است ، به تدریج که کودک رشد می کند نوع نیازها تغییر می کند و نحوه ی رفتار مادر با کودک منجر به شکل گیری سبک های دلبستگی می شود .
در این سبک ، مادر از تولد فرزند خوشحال است ، به او مهر می ورزد و محبت می کند ، پذیرای آغوش و نوازش است و به طور کلی نیازهای کودک برایش اولویت دارد . اگر مادر از کودک دور شود کمی ناراحت می شود و گریه می کند و با آمدن او آرام می شود . این کودکان مادر را منبع امنیت می دانند و در بزرگسالی هم روابط عاطفی را به صورت پایدار و متعهدانه تجربه می کنند .
دلبستگی ناایمن اجتنابی :
مادران این کودکان با بی میلی هر چه تمام تر به امورات کودک رسیدگی می کنند ، زمان های طولانی از کودک دورند ، کودکان افراد غریبه را به والدین خودش ترجیح می دهد . این افراد در بزرگسالی هم از ایجاد یک رابطه ی پایدار عاطفی امتناع می ورزند .
دلبستگی ناایمن اضطرابی :
مادران این کودکان غالبا رفتارهای متضاد دارند ، گاهی به کودک محبت می کنند و گاهی در اثر یک رفتار اشتباه به شدت با او دعوا می کنند ، بسیار بسیار کم آن ها را در آغوش می گیرند و اگر هم بگیرند معمولا بعد از یک دوره ی دعوا کردن است . کودک نمی داند مادر منبع امنیت است یا ناامنی . این کودکان بسیار وابسته هستند و مدام به مادر خود می چسبند و اگر لحظه ای از کنار او دور شود احساس اضطراب می کند و قشرق راه می اندازد .
مرکز مشاوره کودکان به شما مادرانی که فرزندان تا سه سال دارید ، پیشنهاد می کند از طریق مشاوره تلفنی و مشاوره آنلاین و در برخی شرایط مشاوره تلفنی رایگان ، از خدمات روانشناسی و مشاوره کودک استفاده کنید و بتوانید مشکلات کودک خود را در زمینه ی وابستگی شدید کودک به مادر رفع کنید .