وابستگی شدید کودک به مادر

دلبستگی عبارت است از پیوند عاطفی عمیق که با افراد خاص در زندگی خود ( مادر ) برقرار می کنیم ، به نحوی که باعث می شود وقتی با او تعامل می کنیم ، احساس نشاط و شعف کرده و به هنگام استرس از این که آن ها را در کنار خود داریم ، احساس آرامش می کنیم .

رابطه ی مادر _ کودک مهم ترین رابطه ای است که در رشد شخصیت انسان مورد تاکید اکثر روانشناسان کودک قرار گرفته است .

نوزاد انسان در ابتدا رفتارهای انگیزاننده ای دارد که موجب وابستگی بین او و مادر می شود ، اما این رفتارها بیشتر معطوف به رفع نیازهای اولیه و بقا و برای وابستگی است ، به تدریج که کودک رشد می کند نوع نیازها تغییر می کند و نحوه ی رفتار مادر با کودک منجر به شکل گیری سبک های دلبستگی می شود .

دلبستگی ایمن :

در این سبک ، مادر از تولد فرزند خوشحال است ، به او مهر می ورزد و محبت می کند ، پذیرای آغوش و نوازش است و به طور کلی نیازهای کودک برایش اولویت دارد . اگر مادر از کودک دور شود کمی ناراحت می شود و گریه می کند و با آمدن او آرام می شود .  این کودکان مادر را منبع امنیت می دانند و در بزرگسالی هم روابط عاطفی را به صورت پایدار و متعهدانه تجربه می کنند .

دلبستگی ناایمن اجتنابی :

مادران این کودکان با بی میلی هر چه تمام تر به امورات کودک رسیدگی می کنند ، زمان های طولانی از کودک دورند ، کودکان افراد غریبه را به والدین خودش ترجیح می دهد . این افراد در بزرگسالی هم از ایجاد یک رابطه ی پایدار عاطفی امتناع می ورزند .

دلبستگی ناایمن اضطرابی :

مادران این کودکان غالبا رفتارهای متضاد دارند ، گاهی به کودک محبت می کنند و گاهی در اثر یک رفتار اشتباه به شدت با او دعوا می کنند ، بسیار بسیار کم آن ها را در آغوش می گیرند و اگر هم بگیرند معمولا بعد از یک دوره ی دعوا کردن است . کودک نمی داند مادر منبع امنیت است یا ناامنی . این کودکان بسیار وابسته هستند و مدام به مادر خود می چسبند و اگر لحظه ای از کنار او دور شود احساس اضطراب می کند و قشرق راه می اندازد .

مرکز مشاوره کودکان به شما مادرانی که فرزندان تا سه سال دارید ، پیشنهاد می کند از طریق مشاوره تلفنی و مشاوره آنلاین و در برخی شرایط مشاوره تلفنی رایگان ، از خدمات روانشناسی و مشاوره کودک استفاده کنید و بتوانید مشکلات کودک خود را در زمینه ی وابستگی شدید کودک به مادر رفع کنید . 

نوجوانان :

 نوجوانی دوره انتقال بین کودکی و بزرگسالی است که با بلوغ آغاز می شود . در این دوره نوجوان برای دست یابی به خود مختاری یا استقلال تلاش می کند و سعی دارد برای تصمیم گیری ، بیشتر به خودش و کمتر به والدین متکی باشد . با این حال ، روابط والد – فرزند برای اینکه به نوجوانان کمک شود تا افراد خودمختار و مسئولی شوند ، کماکان در تربیت فرزندان اهمیت دارد . تغییرات گوناگونی که در نوجوانی روی می دهند ، به خودمختاری نوجوانان کمک می کنند . نوجوانها می توانند پیشرفته تر از کودکان دبستانی استدلال کنند . فشارهای درونی و انتظارات اجتماعی موجب می شود تا نوجوان روش های بچه گانه را کنار بگذارد و روابط میان فردی برقرار کنند و مسئولیت  بپذیرند .

نوجوانان دختر و پسر :

دختران نوجوان ، توانایی کلامی بهتر از پسرها دارند و پسرها در استدلال ریاضی ، از دخترها برتر هستند . دخترهایی که زود بالغ می شوند محبوب نیستند ، گوشه گیرند ، اعتماد به نفس ندارند ، جایگاه رهبری معدودی کسب می کنند و مضطربند ؛ گاهی به مشروبخواری و فعالیت جنسی زودهنگام می پردازند و عملکرد خوبی در مدرسه ندارند که با پیش آمدن  این شرایط بهتر است  با روانشناس نوجوانان مشورت کرد یا به مرکز مشاوره نوجوانان مراجعه کرد . پسرهایی که زود بالغ می شوند معمولا آرام ، مستقل ، متکی به نفس و از لحاظ بدنی جذاب اند و در نزد همسالان محبوب تر هستند در جایگاه رهبری خوبی دارند  .

رشد بلوغ در دختران نوجوان زودتر از نوجوانان پسر است و بطور کلی نوجوانان دمدمی هستند و خلق نوجوانان کوچکتر در مقایسه با نوجوانان بزرگتر کمتر باثبات  است و اغلب از شادی به غم و دوباره برگشت به شادی ، تغییر می کند که این تغییرات خلقی با تغییرات موقعیتی ارتباط نیرومندی دارد .

مشکلات نوجوانان در خانواده :

روانشناسان نوجوانان بر این عقیده هستند که این دوره با لحظه های  بلاتکلیفی ،خود ناباوری و نا امیدی در تمام نوجوانان آغاز می شود که بلوغ  عامل فاصله گیری روانی نوجوانان از والدین است.

نوجوانی از 11تا 18سالگی است که آنها بدنبال حمایت های والدین نیستند بلکه بدنبال  کسب احساس استقلال هستند و تمایل دارند به کسب استقلال و آزادی است ولی والدین تصور می کنند که فرزندشان روز به روز از آنها دورتر می شود و دیگر روابط صمیمی سابق در بین آنها برقرار نیست . با اطرافیان خود بحث و مجادله می کنند و حتی دست به اعمال نادرست می زنند و سوالهایی درباره من کیستم مواجعه اند و کارها و رفتارهایی انجام می دهند که مورد رضایت والدین نیست . در این سن آنها بیشتر تمایل دارند که تنها باشند که این برای والدین نگران کننده است ولی باید سعی شود که در عین حال که از برنامه ی فعالیتی او با خبر می شوید به نظر او احترام بگذارید تا آنها احساس استقلال و آزادی کنند  . ترس و اضطراب و فشارهای روانی ، عاطفی و اجتماعی باعث می شود نوجوان روابطش بهم خورد و احساس حقارت کند و عصبی شود .

تربیت نوجوانان :

 والدین و نوجوانان با یکدیگر تعارض و محبت دارند و معمولا در مورد ارزشهای مهمی چون صداقت و اهمیت تحصیلات توافق دارند . تعارض والد – دختر شدیدتر از تعارض با پسرهاست ، شاید به این علت که والدین محدودیت های بیشتری را برای دخترها ایجاد می کنند .

براساس نظر مشاوره نوجوان ؛ تربیت نوجوانان اگر تربیت مقتدرانه  باشد ؛ فرزندان مسئولیت رفتار خود را می پذیرند و از تربیت مستبدانه و آسان گیر بهتر است و نیز روش تربیتی بی اعتنایی ، پایین ترین نمرات را در عملکرد تحصیلی هم دارند .

روانشناسان نوجوانان ؛ نوجوانانی که والدین آنها تصمیم گیری مشترک می کنند ، به تدریج با افزایش سن ، استقلال بیشتری کسب کرده و خیلی خوب پیشرفت می کنند . صمیمیت و نظارت کردن بر مکان ها و فعالیت های نوجوانان باعث می شود که احساس کنند به آنها اهمیت می دهید و برایشان ارزش قایل هستید. درحقیقت بهترین لحظه های نوجوانی مواقعی که با دوستان خود به سر می برند و روانشناسی فرزند به شما می آموزد که راههای کمک به نوجوانان چیست ؟ و می توانید با مرکز مشاوران تلفنی و آنلاین تماس بگیرید و با بهترین روانشناس نوجوان در تهران مشورت کنید .

منبع : سایت روانشناسی کودک

درخواست مشاوره تلفنی